بیش از 90 درصد افراد در طول عمر خود، سردرد را تجربه کرده اند.اکثر سردردها مدت زمان کوتاهی طول می کشد. برای مثال ، سردردی که به علت یک بیماری عفونی ایجاد می شود، بعد از بهبود این بیماری از بین خواهد رفت. این نوع سردردها معمولا باعث نگرانی نمی شوند؛ چون علت ایجاد آنها مشخص است ؛ اما سردردهایی که چنین علت های مشخصی ندارند، می توانند منجر به نگرانی و اضطراب شوند. خوشبختانه در اکثر موارد، علت ایجاد سردردها، موارد بدی چون وجود تومور مغزی یا سکته مغزی نیستند، بلکه آنها را می توان با عنوان سردردهای خوش خیم عود کننده طبقه بندی کرد این سردردها مسوول ایجاد حداقل سه چهارم سردردها هستند بنابراین شایع ترین نوع سردردی هستند که پزشکان هر روزه با آن مواجه می شوند، اما اگر شرح حال درستی به پزشک ندهید، او از کجا خواهد فهمید که سردرد شما از نوع میگرنی است یا از نوع تنشی و یا بر اثر درد عضلات موضعی سر و گردن ایجاد شده است.بنابراین بهتر است آگاهی کافی از بیماری میگرن داشته باشید. میگرن را می توان به صورت سردردهای دوره ای که از 4 ساعت تا 72 ساعت طول کشیده و همراه با تهوع یا استفراغ است ، تعریف کرد.بعضی حملات میگرن با یک اورا aver یا پیش درآمد شروع می شود، که معمولا علایم بینایی هستند. این نوع میگرن را میگرن کلاسیک می نامند. در بین فواصل حملات میگرن ، بیمار هیچ گونه سردرد یا ناراحتی دیگری ندارد.سردردهایی که هر روز ایجاد می شوند، میگرن نیستند. نام میگرن از کلمه همی کرانیا Hemicrania گرفته شده که به معنی یک طرف سر است ، گرچه بعضی سردردهای میگرنی می توانند همه جای سر را هم درگیر کنند.میگرن بیشتر از فقط یک سردرد است و سردرد و میگرن لزوما اصلی ترین مشکل نیست. اکثر افراد هنگام حملات میگرنی ، کاملا بیمار می شوند و نمی توانند به کارهای روزمره شان ادامه بدهند.بعضی مبتلایان این بیماری مجبورند در یک اتاق ساکت و تاریک ، بی حرکت دراز بکشند، تا حمله میگرنی پایان یابد. بعضی از این بیماران نمی توانند حتی فکر غذا خوردن را هم داشته باشند، چون حالشان به هم می خورد، اما بعضی مبتلایان به میگرن با غذا خوردن به تهوعشان پایان می دهند.خواب آلودگی و رخوت ، علامت شایع این بیماری است. فعالیت و عملکرد طبیعی معده مختل و باعث می شود داروهایی که برای تسکین میگرن خورده می شود، بخوبی جذب نشوند.گاهی اوقات یک حمله میگرنی با استفراغ به پایان می رسد، اما در اکثر موارد، سردرد بعد از یک خواب خوب یا بتدریج تسکین می یابد. یک حمله میگرنی می تواند خیلی وحشتناک باشد.بیمارانی که تجربه اختلالات بینایی را به عنوان پیش درآمد حملات میگرنی دارند، از ایجاد دایمی این اختلالات بینایی هراس دارند. این افراد همچنین از ایجاد یک تومور مغزی یا سکته مغزی می ترسند. خوشبختانه وجود چنین موارد خطرناکی نادر است و سایر علایم ممکن است قبل از بروز سردرد اتفاق بیفتد.گرچه علایم میگرن باعث بروز مشکلاتی می شوند، اما علایمی نیستند که تهدید کننده حیات باشند و بعد از پایان حملات میگرنی ، بدن دوباره به وضعیت طبیعی خود برمی گردد، تا حمله بعدی دوباره شروع شود.طول مدت حملات میگرنی : یک سردرد میگرنی معمولا بعد از 24 ساعت بهبود می یابد. با این حال می تواند مدت آن از 4 ساعت تا 72 ساعت هم طول بکشد.اغلب بعد از بهبود سردرد، یک روز هم طول می کشد تا بدن به حالت طبیعی برگردد و خستگی ای که در اثر بیماری ایجاد شده از بین برود، با این حال بعضی افراد، بعد از پایان یافتن یک حمله میگرنی احساس می کنند حالشان حتی از قبل از بروز سردرد بهتر شده است.کودکان اغلب دارای حملات میگرنی شدید اما کوتاه مدتی هستند که فقط چند ساعت طول می کشد و بسرعت بهبود می یابد. با افزایش سن ، از شدت حملات کاسته می شود، اما به طول مدت آن افزوده می شود و پیش درآمد حملات میگرنی نیز بیشتر می شود.تعداد حملات میگرنی: تعداد حملات میگرنی در افراد مختلف و حتی در یک فرد در زمانهای مختلف ، تفاوت می کند. حملات میگرنی می توانند ماهی یک تا 2 بار اتفاق بیفتند، اما در بعضی افراد ممکن است حملات پشت سر هم میگرن به صورت هفته ای یک یا 2 بار هم اتفاق بیفتد.این حملات می توانند به دنبال چند ماه یا چند سال بهبود کامل هم رخ دهد. به طور کلی بعد از سن 55 سالگی از شدت و تعداد حملات میگرنی کاسته می شود، با این حال همیشه هم این مطلب صدق نمی کند. ***** عوامل مستعد کننده *****با وجود این که هنوز پزشکان نمی دانند بعضی افراد به میگرن مبتلا می شوند، اما مشخص شده است که عواملی در شروع حملات میگرنی دخیل هستند.بسیاری از افراد در روزنامه ها یا مجلات خوانده اند یا به آنها گفته شده است که از خوردن موادی مثل پنیر، شکلات یا فلفل خودداری کنند.متاسفانه برای اکثر مبتلایان میگرن ، تنها نخوردن چند ماده غذایی برای جلوگیری از بروز حملات میگرنی کافی نیست.این امر بدین دلیل است که عوامل شروع کننده در طی دوره ای از زنان ایجاد می شوند و در ترکیب با سایر موارد، باعث بروز حملات می شوند. بنابراین مثلا وقتی شما از کار روزانه خسته هستید، اگر این نوع موادغذایی را مصرف کنید، دچار حملات میگرنی خواهید شد. عوامل شروع کننده ممکن است طی چند سال تغییر کنند. وقتی شما جوان تر هستید، ممکن است استرس و بیخوابی از مهمترین علل شروع کننده حملات میگرنی باشند، اما وقتی سن شما بیشتر می شود، مشکلاتی همچون گردن درد و پشت درد می توانند نقش مهمی را در بروز حملات میگرنی ایفا کنند. غذاهای خاص: حدود 20 درصد افراد مبتلا به میگرن ، اظهار می کنند که خوردن بعضی غذاها باعث شروع حملات میگرنی آنها می شود. بیشترین غذاهایی که باعث این کار می شوند، عبارتند از: شکلات ، پنیر، میوه های ترش و فلفل.البته این عدم تحمل بعضی غذاها را نباید با آلرژی یا حساسیت غذایی اشتباه گرفت.بسیاری از افراد بدون این که بدانند با خوردن این غذاها دچار حملات میگرنی می شوند یا خیر، از خوردن این غذاها پرهیز می کنند.هر کسی که فکر می کند، ممکن است با خوردن یک غذای خاص دچار این نوع حملات شود، باید به مدت 2 ماه از خوردن آن غذا پرهیز کند و با یادداشت کردن سردردهایش در این مدت ببیند که آیا با نخوردن آن غذای خاص تغییری در سردردهایش ایجاد شده است یا خیر.اگر تغییری در تعداد حملات ایجاد نشد، او می تواند از آن غذا استفاده کند و غذای دیگری را به مدت 2 ماه مصرف نکند و این عمل را برای آن غذای خاص نیز تکرار کند.خوردن غذای ناکافی: نخوردن یک وعده غذا، کم غذا خوردن یا خوردن غذای شیرین می تواند منجر به بروز حملات میگرنی شود. خوردن صحیح صبحانه اهمیت زیادی دارد. بعضی مبتلایان میگرن با خوردن غذاهای مختصری بین وعده های غذایی از بروز حملات جلوگیری می کنند.زیرا آنها می دانند که گرسنگی می تواند موجب شروع حملات میگرنی شود. تغییر در الگوی خواب: بیخوابی های شبانه ، کارکردن بیش از حد و دیرخوابیدن در شب می تواند باعث خستگی بیش از حد و موجب بروز حملات میگرنی شود. برعکس ، گاهی خوابیدن بیشتر از حد هم می تواند باعث بروز حملات شود.تغییرات هورمونی در خانمها: بسیاری از خانمها بروز حملات میگرنی خود را به دوره های ماهانه قاعدگی شان نسبت می دهند.خوردن قرصهای ضدبارداری می تواند باعث تشدید میگرن شود. با این حال ، بعضی خانمها با خوردن این قرصها از حملات میگرنی شان کاسته می شود.یائسگی مشکل ترین دوره برای خانمهای دچار میگرن است ، اما تحقیقات کمی درباره اثر هورمون درمانی در این خانمها و ارتباط آن با میگرن انجام شده است.درد سر و گردن: کشیدگی و خستگی عضلات گردن و شانه ها، یک مشکل شایع است. بخصوص اگر شما کاری دارید که باید پشت میز بنشینید یا این که مجبورید مسافت زیادی را رانندگی کنید.درد موضعی در سر و گردن می تواند باعث سردرد شود و به عنوان یک عامل شروع کننده در حملات میگرنی مطرح شود. همان طور که بدن شما پیرتر می شود، در استخوان ها تغییراتی ایجاد می شود و مفاصل دچار آرتریت می شوند.در بعضی موارد، مشکلات دندان ها (به خصوص دندان های عقل) و مفاصل فک می تواند باعث تشدید میگرن شود.تمرینات ورزشی: تمرینات سخت ورزشی ، بخصوص اگر بدن شما به اندازه کافی ورزیده نباشد، می تواند منجر به شروع حملات میگرنی شود، تمرینات منظم و بدون فشار بیش از حد می تواند به پیشگیری از حملات میگرنی کمک کند.سفر و مسافرت: در مسافرت های طولانی بخصوص اگر در الگوی خواب یا غذاخوردن شما تغییراتی ایجاد می شود، مراقب باشید.در این موارد، هیچ گاه عجله نکنید و وقت کافی در نظر داشته باشید و همیشه چیزی برای خوردن همراه داشته باشید، تا در صورت تاخیر در خوردن وعده های غذایی ، آنها را مصرف کنید.استرس و فشار عصبی: نگران و هیجان ، نقش مهمی را در بروز حملات میگرنی ایفا می کنند، اما سایر عوامل شروع کننده میگرن همچون نخوردن یک وعده غذایی یا نخوابیدن به مقدار کافی نیز اغلب همراه با استرس هستند.سایر عوامل شروع کننده: صداهای بلند، نورهای شدید و درخشان ، بوهای شدید، تغییرات آب و هوا، محیط آلوده و دود آلود و اتاقهای شلوغ و دم کرده مثل سالن سینما، همگی می توانند در افراد حساس باعث شروع حملات میگرنی شوند.چرا بعضی افراد دچار میگرن می شوند و بقیه به این بیماری مبتلا نمی شوند؟ درد یک راه طبیعی است که به شما می گوید چیزی اشتباه است و کمک می کند از وارد آوردن آسیبهای بیشتر به بدن خودداری کنیم.بنابراین یک حمله میگرنی شاید به عنوان یک نقش حفاظتی عمل می کند و باعث می شود ما از محیطهای آلوده خارج شویم.به طور کلی این عقیده وجود دارد که در بعضی خانواده ها میگرن بیشتر دیده می شود. معمولا مادرانی که دچار میگرن هستند، دخترانشان هم به این بیماری گرفتار می شوند، اما هنوز ژن خاصی که مسوول بروز میگرن باشد، کشف نشده است. **** تشخیص میگرن ****از آنجا که هیچ آزمایش خاصی برای میگرن وجود ندارد و تشخیص براساس شرح حال بیمار و معاینه صورت می پذیرد، تشخیص میگرن مشکل است.سوالاتی از قبیل محل سردرد، تعداد دفعات آن ، نوع سردرد و عواملی که باعث شروع سردرد می شوند، می تواند به تشخیص صحیح میگرن کمک کند. زندگی با میگرن: بسیاری از افراد، این حقیقت را که آنها دچار میگرن هستند را از دوستان ، خانواده و همکارانشان مخفی می کنند، که اغلب به این خاطر است که می ترسند به عنوان یک فرد بیمار عصبی یا روانی از طرف آنها تلقی شوند.میگرن می تواند هنگام بروز حملات ، باعث مختل شدن زندگی مبتلایان شود که تا قبل از بروز حمله هیچ گونه مشکلی نداشته اند. برای افراد سالمی که تا حالا با فرد مبتلا به میگرن برخورد نداشته اند، مشکل است که وسعت و شدت حملات سردرد را در افراد مبتلا به این بیماری درک کنند. با وجود این که هیچ معالجه قطعی برای میگرن کشف نشده است ، اما برای کنترل میگرن راههای مختلف دارویی و غیردارویی وجود دارد.میگرن یک مشکل فردی است و آن چیزی که برای درمان میگرن شما مناسب است ، ممکن است برای درمان میگرن فرد دیگری مناسب نباشد. ابتدا برای حل مشکلاتتان از راههای ساده شروع کنید. اگر تغییری در خودتان احساس نکردید، با پزشکتان مشورت کنید. گاهی اوقات ممکن است برای بررسی های بیشتر، نیاز به رفتن به نزد پزشک متخصص داشته باشید. *****راههای پیشگیری از بروز حمله میگرن***** با دانستن این که چه چیزهایی می توانند باعث بروز حملات میگرنی شما شوند، می توانید با انجام ندادن آنها، از شدت یا تعداد حملات خود، کم کنید.یک دفتر یادداشت تهیه کنید و به دقت زمان و تمام مسائلی که قبل یا هنگام حمله رخ می دهند را یادداشت کنید. شما باید نوشتن عوامل شروع کننده در این دفتر یادداشت را تا هنگامی که حداقل 5 حمله میگرنی رخ دهد، ادامه دهید.سپس با مطالعه این دفترچه ببینید که چه چیزهای مشترکی در هر بار حمله میگرنی اتفاق می افتد. اکنون می توانید با پرهیز از کارهایی که به نظر شما باعث بروز حملات می شوند، ببینید که آیا واقعا آنها مسوول بروز بوده اند یا خیر.اگر حملات میگرن شما به طور منظم در ساعات نزدیک ظهر یا عصرها رخ می دهند، احتمالا به علت گرسنگی هستند، بنابراین سعی کنید که با خوردن وعده های کوچک غذایی در بین وعده های اصلی ، از گرسنه شدنتان جلوگیری کنید.اگر شبها شام زود می خورید و وقتی صبحها از خواب بلند می شوید، دچار حملات میگرن می شوید، احتمالا به علت گرسنگی است.بنابراین سعی کنید شبها قبل از این که به رختخواب بروید، غذای مختصر بخورید تا صبح با گرسنگی از خواب بلند نشوید.خوردن بعضی غذاها مثل شکلات ، میوه های ترش ، لبنیات و فلفل می توانند به عنوان عوامل شروع کننده میگرن مطرح باشند. ***** درمان میگرن ****احساس خستگی ، خمیازه کشیدن ، انجام کارها با بی دقتی و تحریک پذیری یا زودرنجی از علایم شایع پیش درآمد هستند.سایر علایم عبارتند از: احساس تشنگی ، گرفتگی عضلات گردن و حساسیت بیش از حد نسبت به نور و صدا. بعضی علایم پیش درآمد ممکن است به اشتباه به عنوان یک عامل شروع کننده میگرن فرض شوند.شناسایی این نشانه های پیش درآمد می تواند بسیار مفید باشد و با پرهیز از عوامل شروع کننده میگرن در این زمان ، می توان از بروز حمله جلوگیری کرد.

معمولاً افراد بعد از بروز علایمی مانند بی حسی و سوزن شدن دست و پا و یا از دست دادن تعادل به پزشک مراجعه می کنند و با انجام آزمایش و معاینه متوجه می شوند که به بیماری MS مبتلا شده اند.

در این مطلب از هلث نیوز به علایمی که می تواند نشانه ای از این بیماری باشد اشاره می کنیم.

سوزش در انگشتان:این حالت ممکن است برای هر فردی به وجود بیاید اما در صورت دائمی شدن آن، بهتر است به پزشک مراجعه کنید شاید این نشانه ام اس نباشد اما می تواند با یک مشکل عضله یا عصب در ارتباط باشد. بنابراین بهتر است که به پزشک مراجعه کنید تا معاینه شوید.

التهاب عصب بینایی و مشکلات چشم:این مشکل برای بیش از 50 درصد مبتلایان به ام اس ایجاد می شود و در 15 درصد افراد، جزو اولین علایم است. این مشکل می تواند به شکل دوبینی، چشم درد و دید غیرواضح بروز کند.

خستگی مفرط:خستگی مفرط در بیماری های متعددی دیده می شود از جمله «ام اس»؛ در مرحله اول این بیماری، حدود 20 درصد بیماران دچار خستگی مفرط می شوند.

احساس ضعف در دست و پاها و ضعف عضله!

احساس ضعف، خستگی یا سستی دست و پا علامت شایع این بیماری است.

از دست دادن تعادل:در موارد متعدد، نداشتن تعادل یا راه رفتن به صورت غیرعادی می تواند علایم اولیه این بیماری باشد. برخی از مبتلایان در مستقیم راه رفتن مشکل دارند و به آسانی تعادل خود را از دست می دهند.

نوعی احساس شوک الکتریکی:علامت لرمیت یا نوعی حس الکتریکی شوک که به پشت و اندام تحتانی انتشار می یابد و اغلب هنگام خم کردن گردن بروز می کند، می تواند نشانه ام اس باشد.

اسپاستیسیتی (Spasticity):این حالت، ناتوانی در کنترل عضله است که در مبتلایان به ام اس، بسیار شایع است.

بی اختیاری ادرار:مشکل مثانه یا روده در مبتلایان به ام اس شایع است. در صورت مشکل ساز بودن این مسئله بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

علایم دیگر:سرگیجه، لرزش، درد صورت، اسپاسم عضله، مشکل گفتاری، علایم دیگر بیماری ام اس است

بیشتر دردها دلیل وجود سرطان نیستند. دردهایی که مداوم هستند و به دلایل نامشخص ایجاد می‌شوند حتما باید تحت بررسی قرار گیرند. در این شرایط پزشک سابقه خانوادگی شما را بدقت بررسی می‌کند و براساس آن اطلاعات تصمیم بگیرد که چه آزمایشاتی برای شما لازم‌تر است.

در این میان برخی معتقدند سرطان بیماری‌ای است که بیشتر در افراد سالخورده ایجاد می‌شود. هرچند بیشتر وقت‌ها حق با آنهاست، اما خیلی از افراد جوان هم به سرطان مبتلا می‌شوند. تحقیقات و مطالعات نشان می‌دهد خانم‌ها در مقابل چکاپ‌های منظم و آزمایشات سرطان نسبت به آقایان حساس‌تر و مراقب‌تر هستند.

آنها معمولا خیلی بیشتر هم نسبت به نشانه‌های بیماری نگران می‌شوند. اما همیشه هم این‌طور نیست. برای مثال خانم‌های جوان‌تر خیلی از علائمی را که می‌تواند نشانه سرطان باشد، نادیده می‌گیرند. البته خیلی از خانم‌ها از آقایان هم در انکار بیماری ماهرتر هستند. اینها کسانی هستند که عمدا علائم و نشانه‌های سرطان را نادیده می‌گیرند. البته همیشه هم مساله انکار بیماری نیست. در بعضی‌ها یک باور فرهنگی وجود دارد که تصور می‌کنند سرطان بیماری لاعلاج است به همین خاطر لزومی نمی‌بینند که برای درمان مراجعه کنند، در حالی که حرف زدن در مورد مسائل نگران‌کننده نباید باعث واکنش منفی از سوی افراد شود.

نباید این حس به افراد القا شود که باید به دنبال هر نشانه کوچکی باشند. به همین دلیل در ادامه 15 مورد از متداول‌ترین علائم سرطان که باید حتما جدی گرفته شوند را برایتان معرفی می‌کنیم که دیگر هر مشکل کوچکی باعث نگرانی شما نشود.

1-کاهش وزن بدون ‌دلیل:

خیلی از خانم‌ها بدشان نمی‌آید که بدون هیچ سعی و تلاش وزنشان را پایین بیاورند. اما کاهش وزن بی‌دلیل (مثلا 5 کیلو در ماه بدون بالا بردن فعالیت بدنی یا رژیم غذایی) حتما باید مورد چکاپ قرار گیرد. کاهش وزن بی‌دلیل نشانه سرطان است مگر این‌که خلاف آن ثابت شود. همچنین می‌تواند نشانه مشکل دیگری مثل پرکاری تیروئید نیز باشد. پزشکتان باید آزمایشاتی برای چک کردن وضعیت تیروئیدتان انجام داده و سی‌تی‌اسکنی از بقیه اندام‌های بدن هم تهیه کند. پزشک باید تک‌تک احتمالات را بررسی کند.

2-نفخ کردن:

نفخ کردن می‌تواند یکی دیگر از علائم سرطان باشد که خیلی از خانم‌ها به آن مبتلا هستند و البته می‌تواند نشانه سرطان تخمدان باشد. سایر علائم سرطان تخمدان عبارتند از درد شکم یا لگن، احساس سیری زودرس (حتی وقتی هیچ غذایی نخورده‌اید) و مشکلات ادرار. اگر این نفخ کردن هر روز برای فرد اتفاق بیفتد و برای چند هفته فرد را آزار دهد، حتما باید با پزشکتان مشورت کنید. در این شرایط پزشک آزمایش خون، سی‌تی‌اسکن و سایر آزمایشات لازم را برای شما انجام می‌دهد.

3-تغییرات در سینه:

بیشتر خانم‌ها سعی می‌کنند سینه‌های خود را از نظر احتمال وجود غده بررسی کنند. اما این تنها نشانه برای سرطان سینه نیست. قرمز و ضخیم شدن پوست سینه می‌تواند یک نشانه نادر و شدید سرطان سینه باشد، در ضمن سرطان سینه التهابی هم باید مورد آزمایش قرار گیرد. اگر جوش یا دانه‌ای روی پوست سینه‌تان مشاهده کردید که بیشتر از یک هفته دوام پیدا کرد، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر ظاهر نوک سینه‌هایتان تغییر کرد یا ترشحاتی غیرعادی مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. در واقع تغییر در وضعیت ظاهر سینه‌ها، نشانه بسیار نگران کننده‌ای است.

4-خونریزی غیرعادی:

خانم‌هایی که هنوز به یائسگی نرسیده‌اند خیلی‌وقت‌ها به خونریزی‌های زودتر از زمان عادت ماهیانه بی‌توجهی می‌کنند. اما خونریزی بین زمان عادت ماهیانه بخصوص وقتی عادت ماهیانه‌ منظم است، نیاز به آزمایش و بررسی دارد. خونریزی بعد از رسیدن به یائسگی می‌تواند نشانه سرطان رحم باشد، بنابراین پزشک ‌باید بدقت سابقه خانوادگی شما را بررسی و برحسب زمان خونریزی و سایر علائم، آزمایش فراصوت یا بیوپسی برایتان تجویز کند.

5-تغییرات پوستی:

خیلی از ما خال‌هایمان را بدقت بررسی می‌کنیم، چرا که می‌دانیم هر نوع تغییر در تعداد و اندازه آنها می‌تواند یکی از نشانه‌های سرطان پوست باشد. اما باید تغییر در رنگدانه پوست را هم جدی بگیریم. همچنین اگر یکدفعه دچار خونریزی یا ورقه ورقه شدن پوست شدید حتما باید به پزشک متخصص نشان دهید.

6-بروز مشکل در بلع:

اگر در قورت دادن مشکل دارید، احتمالا رژیم غذایی‌تان را تغییر داده‌اید. پس جویدن چندان برایتان دشوار نیست. احتمالا بیشتر از سوپ، غذاهای مایع یا محلول‌های پروتئینی استفاده می‌کنید. اما این مشکل در قورت دادن می‌تواند نشانه سرطان gi باشد مثل مری. پزشکتان باید بدقت سابقه خانوادگی شما را بررسی کرده و آزمایشاتی مثل رادیولوژی سینه یا تست gi انجام دهد.

7-وجود خون در مدفوع:

اگر در ادرار یا مدفوعتان خون مشاهده کردید به هیچ وجه تصور نکنید که حتما از بواسیر باشد، بلکه می‌تواند نشانه سرطان روده باشد. پزشک باید سوالاتی از شما بپرسد و آزمایشاتی مثل کلونوسکوپی برایتان انجام دهد. همچنین بالا آوردن خون موقع سرفه کردن هم باید بدقت بررسی شود. البته اگر این اتفاق یک‌بار بیفتد ممکن است خطر جدی نباشد اما در صورت تکرار حتما باید به پزشک مراجعه کنید.

8-درد شکم و افسردگی:

خانم‌هایی که دچار درد در ناحیه شکم و احساس افسردگی به طور همزمان می‌شوند نیاز به چکاپ دارند. برخی محققان رابطه‌ بین افسردگی و سرطان لوزالمعده را پیدا کرده‌اند که هنوز چندان شناخته شده نیست.

9-سوء هاضمه:

بیشتر خانم‌هایی که حاملگی را تجربه کرده‌اند انواع و اقسام مشکلات گوارشی که با بالا رفتن وزن برایشان اتفاق افتاده بود را به خاطر دارند. اما بروز مشکلات گوارشی و سوءهاضمه بدون هیچ دلیل مشخص می‌تواند خطرناک و نشانه زودهنگام سرطان مری، معده یا گلو باشد. بنابراین پزشک باید سابقه خانوادگی شما را بدقت بررسی کند و قبل از انتخاب آزمایشات لازم برای شما، سوالاتی در مورد سوءهاضمه‌تان بپرسد.

10-عفونت دهانی:

همه افراد بخصوص سیگاری‌ها باید بدقت مراقب لکه‌های سفیدی که درون دهان یا روی زبانشان ایجاد می‌شوند، باشند. بیشتر این لکه‌ها می‌توانند نشانه‌های اولیه نوعی از سرطان باشند که می‌توانند منجر به سرطان دهان شود. از دندانپزشک یا پزشکتان بخواهید بدقت وضعیت را بررسی کنند و در مورد درمان آن تصمیم بگیرند.

11-درد:

با بالا رفتن سن، شکایت افراد از درد بیشتر می‌شود، اما درد می‌تواند نشانه زودرسی از برخی سرطان‌ها هم باشد، گرچه بیشتر دردها دلیل وجود سرطان نیست. دردهایی که مداوم هستند و به دلایل نامشخص ایجاد می‌شوند حتما باید مورد بررسی قرار گیرند. پزشکتان باید سابقه خانوادگی شما را بدقت بررسی کرده و براساس آن اطلاعات تصمیم بگیرد که چه آزمایشاتی برای شما لازم‌تر است.

12-تغییر در گره‌های لنفاوی:

اگر غده یا برآمدگی روی گره‌های لنفاوی خود در زیربغل یا گردنتان مشاهده کردید، لازم است با دقت علت ایجاد آن بررسی شود. اگر یکی از گره‌های لنفاویتان بتدریج بزرگ‌تر می‌شوند حتما باید به پزشک مراجعه کنید. در این شرایط پزشک شما را معاینه خواهد کرد و دلیل بزرگ شدن غده لنفی را بررسی خواهد کرد. همچنین ممکن است برایتان نمونه‌برداری از خون (بیوپسی) انجام دهد.

13-تب:

اگر افزایش حرارت بدن و بروز تب در شما به دلیل آنفلوآنزا یا سایر بیماری‌ها نیست، ممکن است در صورت تداوم نشانه‌ای از سرطان باشد. تب معمولا زمانی که سرطان از نقطه اصلی خود گسترش پیدا کرده باشد اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند نشانه سرطان خون‌ هم باشد. سایر نشانه‌های سرطان عبارتند از زرد شدن پوست بدن یا تغییر در رنگ مدفوع. پزشک باید شما را تحت معاینه دقیق فیزیکی قرار دهد و سابقه دارویی شما را بدقت بررسی کند و سپس آزمایشاتی مثل رادیولوژی، سی‌تی‌اسکن، ام‌آر‌‌آی و سایر آزمایشات را برایتان انجام دهد.

14-خستگی:

خستگی نیز یکی دیگر از علائم مبهم سرطان است. این مشکل می‌تواند بعد از پیشرفت سرطان اتفاق بیفتد، اما ممکن است ابتدای سرطان‌هایی مثل لوکمی (سرطان خون) یا برخی سرطان‌های روده هم ایجاد شود.

15-سرفه مداوم:

سرفه معمولا با سرماخوردگی، آنفلوآنزا و حساسیت‌ها همراه است و همچنین می‌تواند یکی از عوارض جانبی برخی داروها نیز به حساب آید. اما سرفه‌های مداوم سرفه‌هایی که بیش از 3 تا 4 هفته به طول انجامد به هیچ وجه نباید نادیده گرفته شوند. در این شرایط پزشکتان باید سابقه خانوادگی شما را بدقت بررسی کند، وضعیت گلو و ریه‌هایتان را معاینه کرده و آزمایشاتی مثل رادیولوژی برایتان انجام دهد.

:: توصیه‌های ضدِ سرطانی:

1-سیگار را ترک کنید:

کشیدن سیگار نه تنها می‌‌تواند احتمال ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد، بلکه سبب ابتلا به سرطان دهان، کلیه و پانکراس (لوزالمعده) نیز می‌شود. بنابر این اگر آماده نیستید که سیگار را برای همیشه ترک کنید، حداقل میزان مصرف خود را کاهش دهید تا خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها کاهش یابد.

2-مصرف غلات را افزایش دهید:

مصرف 2 واحد یا بیشتر غلات غنی و کامل در طول روز می‌‌تواند تا 40 درصد احتمال ابتلا به سرطان پانکراس و 50درصد احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. بررسی‌‌ها همچنین حاکی از این موضوع است که فیبر موجود در غلات می‌‌تواند از شما دربرابر ابتلا به سرطان کولورکتال حفاظت کند.

3-وزنتان را پایین بیاورید:

ثابت شده که بین اضافه وزن و ابتلا به 6 نوع سرطان متفاوت از جمله سرطان سینه و کولون (روده) رابطه نزدیکی وجود دارد. در ضمن جالب است بدانید افراد چاقی که به سرطان مبتلا می‌شوند، کمتر از سایرین به درمان‌ها جواب می‌‌دهند.

4-ورزش کنید:

ورزش کردن نه تنها به کنترل وزن، بلکه به پیشگیری از ابتلا به انواع سرطان‌‌ها هم کمک می‌کند، حتی تا حدی می‌تواند برای افرادی که نمی‌‌توانند سیگارشان را ترک کنند هم مفید باشد.

مصرف آنتی‌‌اکسیدان‌ها را افزایش دهید: مصرف میوه و سبزیجات نه تنها به کنترل وزن کمک می‌کند، بلکه به دلیل فیتوکمیکال‌ها و آنتی‌اکسیدان‌هایی که دارند می‌‌توانند از ابتلای فرد به سرطان هم پیشگیری کنند.

5-سیر بخورید:

اگرچه مصرف سیر و پیاز باعث ایجاد بوی بد دهان می‌شود، اما تحقیقات نشان می‌دهد سبزیجات این خانواده می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان مغز استخوان، تخمدان، کلیه‌ و… را کاهش دهد.

از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید: مواجهه طولانی ‌مدت با نور آفتاب می‌‌تواند احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. برخلاف تصورات عمومی، برنزه کردن چه به روش طبیعی و چه سولاریوم بی‌‌خطر نیست. سعی کنید هر زمان از منزل خارج می‌شوید، ضدآفتاب با SPF مناسب استفاده کنید و اگر برای طولانی مدت بیرون می‌‌مانید، عرق کردید یا به شنا رفتید، هر چند ساعت یکبار کرم خود را تجدید کنید.

6-تخم‌مرغ بخورید:

بررسی‌های اخیر پژوهشگران نشان می‌دهد مصرف تخم‌مرغ می‌تواند از ابتلا به سرطان سینه پیشگیری کند. محققان می‌‌گویند زنانی که در هفته 6 عدد تخم‌‌مرغ مصرف می‌‌کنند، 44درصد در مقایسه با زنانی که 2 عدد یا مقدار کمتری در هفته تخم ‌مرغ می‌‌خورند، کمتر به سرطان سینه مبتلا می‌شوند. دلیل این موضوع نیز وجود ماده‌ای به نام کولین در زرده تخم ‌مرغ است.

7-ویتامین D مصرف کنید:

درست است که مصرف این ویتامین نمی‌‌تواند از ابتلا به همه سرطان‌‌ها پیشگیری کند، اما طبق بررسی‌ها می‌‌تواند احتمال ابتلا به سرطان سینه و کولون را کاهش دهد. ویتامین D در نور آفتاب و برخی ماهی‌های چرب وجود دارد.

از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامینC می دانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی تر از پرتقال است. کارشناسان مؤسسه ملی سرطان آمریکا معتقدند موارد سرطان معده در آمریکا تقریباً کم است، زیرا در تمام ماه های سال پرتقال و مرکبات در دسترس همه قرار دارد و بیشتر مردم آنها را مصرف می کنند. ویتامینC یکی از عوامل مهم مهارکننده سرطان است به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطان زا یعنی نیتروزامین ها(Nitrosamies) می شناسند.

مصرف زیاد پرتقال علاوه بر پیشگیری از سرطان معده ، در پیشگیری از انواع دیگر سرطانها نیز مؤثر است. از جمله سرطان مری در اشخاصی که زیاد پرتقال می خورند، 50 درصد کمتر از اشخاصی است که آن را کمتر مصرف می کنند و یا اصلاً نمی خورند. همچنین میزان ابتلا به سرطان لوزالمعده در مصرف کنندگان پرتقال در پایین ترین حد قرار دارد.

محققان دریافته اند که پرتقال و سایر مرکبات در پایین آوردن کلسترول خون نیز مؤثرند و این خاصیت مدیون وجود پکتین(Pectin) یا ماده الیافی پوست و ورقه های نازک مابین پره های پرتقال است. در مواردی که هدف کاهش کلسترول و تأمین سلامت شریان ها باشد، برای استفاده از حداکثر نیروی درمانی پرتقال، توصیه می شود که پرتقال را با لایه سفید رنگ زیر پوست و لایه های نازک داخل پرتقال که حاوی پکتین هستند مصرف کنید.

پیشگیری از عفونت های ویروسی از خواص دیگر پرتقال است که در عصاره آن وجود دارد. دانشمندان این خاصیت را فقط به دلیل ویتامینC موجود در آن نمی دانند، بلکه معتقدند که ممکن است یک ترکیب ناشناخته ضد ویروسی نیز در عصاره پرتقال موجود باشد.

لازم است بدانید که یک لیوان آب پرتقال دارای 120 میلی گرم ویتامین Cیعنی دوبرابر مقدار توصیه شده در روز است و علاوه بر آن دارای مقادیری کلسیم، پتاسیم، نیاسین و اسید فولیک است. آب پرتقال سرشار از الیاف (فیبر) است، به ویژه اگر با (Pulpe) یا گوشت میوه مصرف شود. آب پرتقال هر اندازه که سردتر باشد و در یخچال نگهداری شود ویتامین Cآن بیشتر حفظ خواهد شد.

آب پرتقال صحیح چگونه به دست می آید؟

پرتقال را پوست کنده، البته مانند پوست کندن یک سیب، یعنی پوست دوم سفید رنگ روی آن بماند و بعد به قطعات کوچک ببرید و در ماشین آب میوه گیری بیندازید، درست مثل زمانی که می خواهید آب هویج بگیرید. آب پرتقال شما باید شیری رنگ باشد و نه کاملاً نارنجی ( از دیدگاه طب نتروپت و درمان های طبیعی).

فشار خون بالا و نوشیدن آب پرتقال

افرادی که فشار خونشان بالاست و برای کنترل آن دارو مصرف می کنند، به احتمال زیاد به دلیل استفاده از داروهای ضد فشار خون و یا به دلیل بالابودن سدیم در بدنشان، پتاسیم آنها از حد طبیعی(5-5/3) پائین تر آمده و مشکلاتی در وضع سلامت آن به وجود می آورد. این بیماران باید به طور مرتب پتاسیم خونشان را مورد آزمایش قرارداده و کاملاً زیر نظر باشند.

البته درمان کمبود پتاسیم به طور مصنوعی امکان پذیر است و با تجویز پزشک صورت می گیرد، ولی این بیماران باید همیشه در تغذیه روزانه خود از موادغذایی حاوی پتاسیم بالا استفاده کنند. آب پرتقال سرشار از پتاسیم است و در یک لیوان بزرگ آب پرتقال حدود 350 میلی گرم پتاسیم وجود دارد.

میوه های زرد مانند موز- انواع مرکبات- زردآلو- هلو- انگور- خرما و طالبی نیز دارای پتاسیم فراوان هستند، ولی چون آب پرتقال کالری کمتری دارد مناسب تر است، زیرا مواد خوراکی که کالری زیاد تولید می کنند برای مبتلایان به فشار خون مناسب نیستند.

توصیه هایی درباره مصرف پرتقال

1- آب پرتقال با مزه شیرین متمایل به ترش، سرشار از انواع ویتامین ها می باشد، مخصوصاً از نظر مقدار ویتامینC بسیار غنی است؛ بنابراین توصیه می شود به منظور تأمین ویتامینC و ایجاد نیرو و مقاومت در مقابل انواع بیماری ها، در طول 24 ساعت به میزان یک تا دو لیوان از آب پرتقال بنوشید.

هر 28 گرم پرتقال حاوی 11 کیلوکالری ارزش انرژی زایی است.

2- آب پرتقال به علت دارابودن پروتئین و کلسیم قابل جذب و نیز قند کافی، یک ماده مغذی و مقوی محسوب می شود که می توان به منظور تقویت عمومی بدن از آن استفاده نمود.

3- وجود هورمون های نمو، کلسیم، فسفر، آهن، ویتامینA و ویتامین C در پرتقال، شرایط لازم را برای رشد ونمو استخوان ها و عاج سازی به منظور استحکام دندان ها فراهم می کند؛ برای تقویت و رشد اطفال و نیز تأمین موادلازم بدن، مصرف آن به زنان باردار و شیرده توصیه می شود.

4- مصرف پرتقال به دلیل این که حاوی موادمعدنی کافی به ویژه پتاسیم است، منجر به افزایش حجم ادرار در طول شبانه روز می شود و از این طریق سموم بدن دفع می گردد؛ در نتیجه انسان را با نشاط می سازد.

لازم به ذکر است آن عده از بیماران آسمی، رماتیسمی و پوستی که روزانه مقداری ترکیبات کورتون مصرف می کنند برای جلوگیری از خیز و عوارض دیگر، پیوسته باید مقداری پتاسیم مصرف کنند که البته طبیعی ترین راه، مصرف پرتقال است.

5- در فصولی که پرتقال فراوان است، بهترین و طبیعی ترین راه مبارزه با یبوست خوردن روزانه یک تا دو لیوان آب پرتقال است.

6- قبل از این که پرتقال کاملاً رسیده شود، با فشردن قسمت خارجی پوست پرتقال تازه، اسانس پرتقال به رنگ زرد و بوی معطر و طعم ملایم جدا می شود که از آن در تهیه ادکلن، محلول های زیبایی و معطر کردن شربت های طبی استفاده می نمایند.

7- اسانس پرتقال خاصیت ضدعفوی کنندگی دارد؛ بنابراین در تهیه پمادهای ضدعفونی کننده به کار می رود.

8- پرتقال بهترین محرک برای افزایش اشتها است؛ به همین دلیل سعی کنید آن را قبل از غذا میل کنید نه بعد از آن.

یک کارشناس تغذیه گفت: در شب قبل از امتحان بهتر است از دمنوش رقیق عسل و نعناع به جای کافئین به منظور افزایش هوشیاری استفاده کرد.

مریم شیرمستی ، با تاکید بر ارتباط مستقیم تغذیه بر عملکرد حافظه افراد، اظهار کرد: لازم است در ایام امتحانات دانش آموزان و دانشجویان رژیم غذایی مناسبی را رعایت کنند تا بتوانند از حافظه خود حداکثر استفاده را داشته باشند.

وی استفاده از غذاهای پرحجم، چرب و نفاخ را برای ایام امتحانات نامناسب دانست و افزود: این غذاها مدت بیشتری در معده باقی می مانند که این امر خونرسانی به سایر قسمت های بدن از جمله سلول های مغزی را کاهش می دهد و خواب آلودگی را نیز در پی خواهد داشت.

شیرمستی غذاهای سرخ کردنی، فست فود و کله پاچه را از جمله این غذاها دانست که مصرف آنها برای ایام امتحانات مناسب نیست.

این کارشناس تغذیه معتقد است: استفاده از غذا در ایام امتحانات باید در وعده های متعدد و با حجم کمتری در هر وعده باشد تا قندخون فرد نیز در طی روز و زمان درس خواندن متعادل بماند.

وی ادامه داد: در ایام امتحانات لازم است به منظور جلوگیری از افت فشار خون، آب کافی به بدن فرد برسد و همچنین از بروز گرسنگی پیشگیری شود.

این کارشناس تغذیه خواب کافی را نیز از دیگر اصول مهمی عنوان کرد که افراد باید در ایام امتحانات مد نظر داشته باشند و در خصوص کسانی که شب قبل از امتحان برای بیدار ماندن طولانی از کافئین استفاده می کنند، تاکید کرد: مصرف این مواد ممکن است در کوتاه مدت تا حدی توان جسمی افراد را بالا ببرد اما به مرور باعث افت عملکرد سلول های مغزی خواهد شد.

دم نوش رقیق نعناع و عسل توصیه شیرمستی برای افزایش هوشیاری در ایام امتحانات بود که اثر دائمی تری بر سلول های مغزی دارد.

وی گفت: استفاده از سیب قرمز و فلفل سیاه نیز در ایام امتحانات برای بهبود عملکرد حافظه مفید است.

این کارشناس تغذیه با اشاره به اهمیت وعده صبحانه قبل از امتحان نیز، خاطرنشان کرد: استفاده از شیره خرما و انگور، عسل، حلواشکری یا یک بشقاب فرنی همراه با بادام پودر شده برای این وعده مناسب است.

شیرمستی یادآوری کرد: یک لیوان آب میوه طبیعی و لقمه نان و پنیر و گردو نیز برای وعده صبحانه قبل از امتحان مفید است.

وی تصریح کرد: استفاده از مواد غذایی چرب از جمله کره و خامه برای وعده صبحانه قبل از امتحان توصیه نمی شود.